ฤกษ์กำเนิดนาม ความหมายและฤกษ์ที่เหมาะสม ความเชื่อในเรื่องฤกษ์งามยามดี

1. ทลิทโทฤกษ์   ได้แก่ฤกษ์ที่ 1 , 10 และ 19 เรียกว่า ทลิทโทฤกษ์ แปลว่า ผู้ขอ

2. มหัทธโนฤกษ์   ได้แก่ฤกษ์ที่ 2 , 11 และ 20 เรียกว่า มหัทธโนฤกษ์ แปลว่า คนมั่งมี ผู้รุ่งเรือง เศรษฐี มีพระจันทร์เป็นผู้รักษาฤกษ์ บาทฤกษ์ทั้ง 4 อยู่ในราศีเดียวกันเป็น "บูรณะฤกษ์"

3. โจโรฤกษ์  ได้แก่ฤกษ์ที่ 3 , 12 และ 21 เรียกว่า โจโรฤกษ์ แปลว่า โจร ผู้ปล้น ผู้ลักขโมย นักเลง ผู้ใช้กำลัง ผู้ทำลายล้าง ผู้กล้าหาญมีอำนาจ ผู้ว่องไว มีพระอังคารเป็นผู้รักษาฤกษ์ ฤกษ์บาททั้ง 4 ไม่รวมอยู่ในราศีเดียวกัน คาบเกี่ยวอยู่ 2 ราศีเป็น "ฉินทฤกษ์" คือ ฤกษ์ขาดแตก โดยเฉพาะบาทแรกของต้นราศีนั้น เป็นฤกษ์บาทที่ร้ายแรงมากกว่าบาทอื่น เป็นนวางค์ที่ร้ายแรงมาก ไม่ควรให้ฤกษ์มงคล

4. ภูมิปาโลฤกษ์ ได้แก่ ฤกษ์ที่ 4 , 13 และ 22 เรียกว่า ภูมิปาโลฤกษ์ แปลว่า ผู้รักษาแผ่นดิน มีพระพุธเป็นผู้รักษาฤกษ์ บาทฤกษ์ทั้ง 4 อยู่ในราศีเดียวกันเป็น บูรณะฤกษ์

5. เทศาตรีฤกษ์ ได้แก่ฤกษ์ที่ 5 , 14 และ 23 เรียกว่า เทศาตรีฤกษ์ แปลว่า ข้ามท้องถิ่น หญิงแพศยา ผู้ท่องเที่ยว บางคราเรียกว่า "เวสิโยฤกษ์" หมายถึงฤกษ์พ่อค้า-แม่ค้า มีพระเสาร์เป็นผู้รักษาฤกษ์ บาทฤกษ์ทั้ง 4 อยู่ปลายราศีหนึ่ง และ ต้นราศีหนึ่ง แห่งละ 2 บาทฤกษ์ คือคาบเกี่ยวอยู่ราศีละครึ่ง คือในราศี พฤษภกับเมถุน , กันย์กับตุลย์ และ มกรกับกุมภ์ เป็นฤกษ์อกแตก หรือ พินทุฤกษ์ หรือ ตินฤกษ์

6. เทวีฤกษ์ ได้แก่ฤกษ์ที่ 6 , 15 และ 24 เรียกว่า เทวีฤกษ์ แปลว่า นางพญา ความงามหรูหรา ความมีเสน่ห์ โชคลาภ และ การสมความปรารถนา มีพระพฤหัสฯ เป็นผู้รักษาฤกษ์ บาทฤกษ์ทั้ง 4 อยู่ในราศีเดียวกันเป็น บูรณะฤกษ์ เป็นฤกษ์ที่มุ่งให้เกิดโชคลาภ

7. เพชฌฆาตฤกษ์ ได้แก่ฤกษ์ที่ 7 , 16 และ 25 เรียกว่า เพชฌฆาตฤกษ์ แปลว่า ผู้ทำหน้าที่ฆ่า มีพระราหูเป็นผู้รักษาฤกษ์ ฤกษ์บาททั้ง 4 แตกขาดกัน และ ตรงข้ามกับ โจโรฤกษ์ เรียกว่า "ตรินิเอก" คืออยู่ปลายราศี 3 ฤกษ์บาท และ ต้นราศี 1 ฤกษ์บาท ไม่ควรให้ฤกษ์ในการมงคลเลย เป็น ฉันทฤกษ์ (ฤกษ์แตกขาด)

8. ราชาฤกษ์ ได้แก่ฤกษ์ที่ 8 , 17 และ 26 เรียกว่า ราชาฤกษ์ แปลว่าผู้ยิ่งใหญ่ ผู้มีอำนาจวาสนา พระเจ้าแผ่นดิน มีพระศุกร์เป็นผู้รักษาฤกษ์ บาทฤกษ์ทั้ง 4 อยู่ในราศีเดียวกัน เรียกว่า บูรณะฤกษ์ เป็นฤกษ์เฉพาะกิจการของผู้หลักผู้ใหญ่ ผู้นำกิจการขึ้นไปจนถึงพระราชา

9. สมโณฤกษ์ ได้แก่ฤกษ์ที่ 9 , 18 และ 27 เรียกว่า สมโณฤกษ์ แปลว่า (สงบเรียบร้อย นักบวช นักสอนศาสนา มีพระเกตุเป็นผู้รักษาฤกษ์ ฤกษ์บาททั้ง 4 อยู่ปลายราศีเดียวกัน แต่บาทฤกษ์สุดท้ายนี้เป็นนวางค์ขาดสุดราศีพอดี เรียกว่า "จัตตุรฤกษ์ หรือ ขันธฤกษ์" จึงเป็นจุดที่มีผลเสียให้เกิดอันตรายต่างๆ ในการแข่งขัน ใช้ได้เฉพาะกิจเกี่ยวกับความสงบความสุจริต

  ฤกษ์กำเนิดนามที่เหมาะสมในการใช้  คือ ราชาฤกษ์ มหัทโนฤกษ์ เทวีฤกษ์ ภูมิปาโลฤกษ์

 ฤกษ์ที่ไม่เหมาะสมไม่ควรใช้ คือ เพชรฆาตฤกษ์ สมโณฤกษ์ เทศาตรีฤกษ์ ทลิทโทฤกษ์ และโจโรฤกษ์

           การจัดหาฤกษ์เสริมชะตาเฉพาะบุคคลนั้น ต้องใช้เวลาและสมาธิในการจัดหาอย่างมาก เนื่องจากฤกษ์ที่ให้นั้น ต้องเชื่อมโยงดวงถึง 3 ดวง ได้แก่ ดาวแกนนาม ดวงเจ้าชะตา ดวงฤกษ์ นั้นหมายถึง การหาฤกษ์นั้นต้องรอบคอบและรัดกุมอย่างที่สุด ต้องทำให้ดวงทั้งสามนี้ เชื่อมโยงกัน หลักสำคัญคือ ต้องเลี่ยงพิษก่อนแล้วจึงเสริมมงคลได้

ทำไมต้องเป็นฤกษ์เสริมชะตาเฉพาะบุคคล

เนื่องจากเราเกิดมาในวัน เดือน ปี เวลา จังหวัด ที่ต่างกัน (สำหรับผู้ไม่รู้เวลาเกิด สามารถใช้โหราศาสตร์จักรราศีแทนได้) ดวงชะตาแต่ละคนจึง ไม่เหมือนกัน จุดเด่นจุดด้อยย่อมต่างกัน การวางฤกษ์นั้นจึงต้องอิงดวงชะตาวางลัคนาให้สอดคล้องกัน เพื่อให้ดวงฤกษ์ (ช่วงเวลาที่กำเนิดนาม) ส่งเสริม "ดาวแกนนาม" และ "ดวงชะตา" ของผู้เปลี่ยนนามอย่างเต็มที่นั้นเอง

หลักการหาฤกษ์

หลักการหาฤกษ์ต้องประกอบดังนี้ 1. ดวงเจ้าชะตา ผู้ทำการเปลี่ยนนาม เราต้องนำดวงเจ้าชะตามาวางลัคนาเพื่อวิเคราะห์หาฤกษ์จากฤกษ์ใหญ่ลงมาถึงฤกษ์ เฉพาะบุคคล 2.  ดาวแกนนาม เราจะใช้ดาวแกนนามเพื่อวิเคราะห์ฤกษ์ที่ส่งเสริมดาวแกนนามให้มีกำลัง ซึ่งขั้นตอนนี้มีความสำคัญมาก จะเห็นได้ว่า ดาวแกนนามไม่เพียงสำคัญต่อนามมงคลเท่านั้น ยังสำคัญต่อฤกษ์ที่ใช้เปลี่ยนอีกด้วย 3. ดวงฤกษ์ เมื่อได้รับฤกษ์จาก ข้อ 1 และ 2 แล้ว จึงจัดหาวางดวงฤกษ์ที่ปลอดภัยและส่งเสริมมงคลต่อไป การให้ฤกษ์เสริมชะตารายบุคคลจะประกอบด้วย 1.   ลักษณะฤกษ์ต้องเป็น "เฉพาะบุคคล" 2.   ฤกษ์ที่ได้รับ ต้องเป็น "ช่วงเวลา" ไม่ใช่เป็นวันที่ทั้งวัน 3.   ช่วงเวลาฤกษ์ จะต้อง "ไม่เกิน 1 ชม." เพราะฤกษ์ในแต่ล่ะวันจะมีช่วงเวลาฤกษ์จำกัด ไม่เกิน 1 ชม. 4.   ต้องให้เฉพาะ "ฤกษ์มงคล" เท่านั้น ได้แก่ มหัทโนฤกษ์ ราชาฤกษ์ เทวีฤกษ์ ภูมิปาโลฤกษ์ เท่านั้น 5.   ฤกษ์เสริมชะตานั้น จะต้องคำนวณในเวลาที่ไม่เกิน 1 - 2 เดือน เนื่องจากดวงฤกษ์ต้องปรับให้สอดคล้องกับดวงชะตาในระยะเวลา ที่ใกล้ที่สุด ไม่ควรให้ฤกษ์ที่ไกลเกินกว่า 3 เดือน ** หากไม่ครบทั้ง 5 ข้อดังกล่าวนี้ ถือว่าเป็นฤกษ์ที่ไม่เหมาะสม

  เหตุที่ต้องเน้นเรื่องฤกษ์

หลายท่านคงเคยได้ยินเรื่อง การเปลี่ยนนามแล้วไม่มีอะไรเปลี่ยน หรือ เปลี่ยนนามแล้วแย่ลง หรือ เปลี่ยนนามแล้วดีขึ้นแต่รู้สึกว่าดีไม่เต็มที่ คือดีไม่สุด นั้นก็เพราะสาเหตุสำคัญนอกจากตัวนาม ที่อาจไม่ใช่นามมงคลที่ดีเลิศแล้ว
           สาเหตุสำคัญอีกประการคือ "ฤกษ์ที่ทำการเปลี่ยนนาม" นั้นเอง เมื่อใช้ฤกษ์ผิด โดยความไม่รู้หรือไม่ใส่ใจก็ดี การเปลี่ยนนามก็หมายถึงการได้กำเนิดนามใหม่ ตัวตนใหม่ของเรา เวลาที่เปลี่ยนนั้นก็จะกลายเป็น "ดวงกำเนิดนาม" ของ เรา ซึ่งแน่นอนว่า ถ้าดวงกำเนิดนามเสีย ก็เหมือนคน ที่เกิดมาภายใต้ดวงดาวในตำแหน่งที่เสีย ย่อมจะต้องบกพร่อง พิการ หรือหมดสภาพไปไม่มากก็น้อย ส่วนจะหนักเพียงไหนนั้นก็ ขึ้นอยู่กับจังหวะเวลาที่เปลี่ยนนามนั้นเอง ดังนั้น หากท่านผู้อ่าน ได้รับทราบข้อมูลนี้แล้ว ก็คงพอจะทราบถึงความสำคัญของฤกษ์ เปลี่ยนนาม ซึ่งสำคัญไม่น้อยไปกว่านามมงคลนั้นทีเดียว

           ** สำหรับท่านที่ขอรับนามมงคล ท่านจะได้รับฤกษ์เสริมชะตาและเสริมนามมงคลได้ฟรี (เฉพาะกรณีที่ท่านทำการชำระค่าครูภายใน 3 วันนับ ตั้งแต่วันที่กรอกแบบฟอร์มขอรับนามมงคล)

สวัสดิรักษา

สวัสดิรักษา

คำกลอนเรื่องสวัสดิ์รักษานี้ สุนทรภู่แต่งขึ้นถวายพระเจ้าลูกยาเธอเจ้าฟ้าอาภรณ์ พระราชโอรสในพระบาทสมเด็จพระพุทธเลิศหล้านภาลัย ซึ่งประสูติจากเจ้าฟ้ากุณฑลทิพย์ยวดี เนื้อเรื่องเป็นหลักความเชื่องของคนไทยสมัยก่อน ทั้งหลักทางพระพุทธศาสนาและหลักทางศาสนาพราหมณ์ สะท้อนให้เห็นว่าวิถีชีวิตอย่างไทยส่วนใหญ่ ซึ่ง พุทธ กับ ไสย และการดูดวงชะตาจะไปด้วยกัน สวัสดิรักษาจึงเป็นสุภาษิตโบราณที่นิยมสั่งสอนสืบต่อกันมา เพื่อให้ชนรุ่นหลังปฏิบัติ เพื่อความเจริญทั้งส่วนตนและส่วนรวม และเห็นคุณค่าของวัฒนธรรม ซึ่งชวนให้สังคมของมนุษย์ มีความเป็นระเบียบ งดงาม เพราะการได้รู้และทำในสิ่งอันควร ย่อมเป็นมงคล แก่ตนและสังคม

สวัสดิรักษาคำกลอน

สุนทรทำคำสวัสดิรักษา
ถวายพระหน่อบพิตรอิศรา
ตามพระบาลีเฉลิมให้เพิ่มพูน
เป็นของคู่ผู้มีมีอิสริยยศ
จะปรากฏเกิดลาภไม่สาบสูญ
สืบอายุสุริย์วงศ์พงศ์ประยูร
ให้เพิ่มพูนภิญโญเดโชชัย
อย่าลืมหลงจงอุตส่าห์รักษาสิริ
ตามคติโบราณท่านขานไข
ว่าเช้าตรู่สุริโยอโณทัย
ตื่นนอนให้ห้ามโมโหอย่าโกรธา
ผินพักตร์สู่บูรพ์ทิศแลทักษิณ
เสกวารินด้วยพระธรรมคาถา
ที่นับถือคือพระไตรสรณา
ถ้วนสามคราจึงชำระสระพระพักตร์
แล้วเอื้อนอรรถตรัสความที่ดีก่อน
จะถาวรพูนเกิดประเสริฐศักดิ์
ด้วยราศีที่ชะลอนรลักษณ์
อยู่พระพักตร์แต่ทิวาเวลากาล
ยามกลางวันนั้นว่าพระราศี
สถิตที่วรองค์ให้สรงสนาน
พระอุระประสุคนธ์วิมลมาลย์
จะสำราญโรคาไม่ราคี
ครั้นพลบค่ำคล้ำฟ้าสุธาวาส
ฝ่ายเบื้องบาทซ้ายขวาเป็นราศี
จงรดน้ำชำระซึ่งราคี
ห้ามสตรีอย่าให้พาดบาทยุคล
เสวยนั้นผันพระพักตร์ไปบูรพ์ทิศ
เจริญฤทธิ์ชันษาสถาผล
แม้นผินพักตร์ทักษิณถิ่นมณฑล
ไม่ขาดคนรักใคร่เวียนไปมา
ทิศประจิมอิ่มเอมเกษมสุข
บรรเท่าทุกข์ปรากฏด้วยยศถา
แต่ทิศเหนือเหลือร้ายวายชีวา
ทั้งชันษาทรุดน้อยถอยทุกปี
อนึ่งนั่งบังคนอย่ายลต่ำ
อย่าบ้วนน้ำลายพาเสียราศี
ผินพักตร์สู่อุดรประจิมดี
ไม่ต้องผีคุณไสยพ้นภัยพาล
แล้วสรงน้ำชำระพระนลาฏ
จึงผุดผาดผิวพรรณในสัณฐาน
เสด็จไหนให้สรงชลธาร
เป็นฤกษ์พารลูบไล้แล้วไคลคลา
อนึ่งพระองค์ทรงเจริญเพลินถนอม
อย่าให้หม่อมห้ามหลับทับหัตถา
ภิรมย์รสอตส่าห์สรงพระคงคา
เจริญราศีสวัสดิ์ขจัดภัย
อนึ่งวันชำระสระพระเกล้า
อังคารเสาร์สิ้นวิบัติปัดไถม
ตัดเล็บวันพุธจันทร์กันจังไร
เรียนสิ่งใดวันพฤหัสสวัสดี
อนึ่งภูษาผ้าทรงณรงค์รบ
ให้มีครบเครื่องเสร็จทั้งเจ็ดสี
วันอาทิตย์สิทธิโชคโฉลกดี
เอาเครื่องสีแดงทรงเป็นมงคล
เครื่องวันจันทร์นั้นควรสีนวลขาว
จะยืนยาวชันษาสถาผล
อังคารม่วงช่วงงามสีครามปน
เป็นมงคลขัตติยาเข้าราวี
เครื่องวันพุธสุดดีด้วยสีแสด
กับเหลือบแปดปนประดับสลับสี
วันพฤหัสจัดเครื่องเขียวเหลืองดี
วันศุกร์สีเมฆหมอกออกสงคราม
วันเสาร์ทรงดำจึงล้ำเลิศ
แสนประเสริฐเสี้ยนศึกจะนึกขาม
หนึ่งพาชีขี่ขับประดับงาม
ให้ต้องตามสีสันจึงกันภัย
อนึ่งว่าถ้าจะลงสรงสนาน
ทุกห้วยธารเถื่อนถ้ำแลน้ำไหล
พระพักตร์นั้นผันล่องตามคลองไป
ห้ามมิให้ถ่ายอุจจาร์ปัสสาวะ
อย่าผินหน้าฝ่าฝืนขึ้นเหนือน้ำ
จะต้องรำเพรำพัดซัดมาปะ
เมื่อสรงน้ำสำเร็จเสร็จธุระ
คำนับพระคงคาเป็นอาจิณ
อนึ่งวิชาอาคมถมถนำ
เวลาค่ำควรคิดเป็นนิจศีล
จึงศักดิ์สิทธิ์ฤทธิรณพ้นไพริน
ให้เพิ่มภิญโญยศปรากฏไป
อนึ่งสุนัขมักเฝ้าแต่เห่าหอน
อย่าขู่ค่อนด่าว่าอัชฌาสัย
เสียสง่าราศีมักมีภัย
คนมิได้ยำเยงเกรงวาจา
อนึ่งเขฬะอย่าถ่มเมื่อลมพัด
ไปถูกสัตว์เสื่อมมนต์ดลคาถา
อนึ่งพบปะพระสงฆ์ทรงศีลา
ไม่วันทาถอยถดทั้งยศทรัพย์
อนึ่งอย่าว่าแดดแลลมฝน
อย่ากังวลเร่งวันให้พลันดับ
เมื่อเช้าตรู่สุริยงจะลงลับ
จงคำนับสุริยันพระจันทร
อนึ่งเล่าเข้าที่ศรีไสยาสน์
อย่าประมาทหมั่นคำนับลงกับหมอน
เป็นนิรันดร์สรรเสริญเจริญพร
คุณบิดรมารดาคุณอาจารย์
อนึ่งผ้าทรงจงนุ่งเหน็บข้างขวา
กันเขี้ยวงาจระเข้เดรัจฉาน
อนึ่งอย่าไปใต้ช่องคลองตะพาน
อย่าลอดร้านฟักแฟงแรงราคี
ทั้งไม้ลำค้ำเรือนแลเขื่อนคอก
ใครลอดออกอัปลักษณ์เสียศักดิ์ศรี
ถึงฤทธิ์เดชเวทมนตร์ดลจะดี
ตัวอัปรีย์แปรกลับให้อัปรา
อนึ่งไปไหนได้พบอสภซาก
อย่าออกปากทักทายร้ายนักหนา
ให้สรงน้ำชำระพระพักตรา
ตามตำราแก้กันอันตราย
อนึ่งเครื่องผูกลูกสะกดตระกรุดคาด
เข้าไสยาสน์ยามหลับทับฉลาย
เครื่องอาวุธสุดห้ามอย่าข้ามกราย
อย่านอนซ้ายสตรีมักมีภัย
อนึ่งวันจันทร์คราสตรุษสารทสูรย์
วันเพ็ญบูรณ์พรรษาอัชฌาสัย
ทั้งวันเกิดเริดร้างให้ห่างไกล
ห้ามมิให้เสน่หาถอยอายุ
แม้นสตรีมีระดูอย่าอยู่ด้วย
ถ้ามิม้วยก็มักเสียจักขุ
มักเกิดมีฝีพองเป็นหนองพุ
ควรทำนุบำรุงองค์ให้จงดี
อนึ่งนั้นวันกำเนิดเกิดสวัสดิ์
อย่าฆ่าสัตว์เสียสง่าทั้งราศี
อายุน้อยถอยเลื่อนทุกเดือนปี
แล้วมักมีทุกข์โศกโรคโรคา
อนึ่งบรรทมถ้าลมคล่องทั้งสองฝ่าย
พระบาทซ้ายอย่าพาดพระบาทขวา
ข้างขวาคล่องต้องกลับทับซ้ายมา
เป็นมหามงคลเลิศประเสริฐนัก
อนึ่งว่าถ้าจะจรแลนอนนั่ง
สำเนียงดังโผงเผาะเกาะกุกกัก
คือคุณผีปิศาจอุบาทว์ยักษ์
ใครทายทักถูกฤทธิ์วิทยา
ขอพระองค์จงจำไว้สำเหนียก
ดังนี้เรียกเรื่องสวัสดิรักษา
สำหรับองค์พงศ์กษัตริย์ขัตติยา
ให้ผ่องผาสุกสวัสดิ์ขจัดภัย
บทโบราณท่านทำเป็นคำฉันท์
แต่คนนั้นมิใคร่แจ้งแถลงไข
จึงกล่าวกลับซับซ้อนเป็นกลอนไว้
หวังจะให้เจนจำได้ชำนาญ
สนองคุณมุลิกาสามิภักดิ์
ให้สูงศักดิ์สืบสมบัติพัสถาน
แม้นผิดเพี้ยนเปลี่ยนเรื่องเบื้องโบราณ
ขอประทานอภัยโทษได้โปรดเอย ฯ